Reizen door Jordanië
Terwijl ik druk bezig ben met de laatste spullen in de koffer te doen beginnen de zenuwen al een beetje op te komen. Binnen 12 uur staan Robert en ik midden in de warmte van Jordanië. Ondanks dat we van tevoren al behoorlijk wat van onze reis hebben uitgestippeld, blijft het spannend waar je terecht gaat komen. Hoe zijn de wegen in Jordanië? Zijn de mensen aardig? Of juist opdringerig? Ga ik genieten van het zandlandschap of ben ik er na twee dagen al op uitgekeken? Terwijl ik in het vliegtuig zit maalt dit meerdere malen door mijn hoofd.
Een chaotisch begin Na vijf uren vliegen zijn we aangekomen op het vliegveld in Amman. We zijn beiden vermoeid van de reis en op het vliegveld zelf staan we nog in meerde rijen voor o.a. paspoort check en het laten zien van je Jordan Pass. Wat dit is leg ik later uit.
Na eindelijk ons ruimbagage ook opgepikt te hebben staat de man van het autoverhuur bedrijf al keurig op ons te wachten. Alles wordt snel en netjes afgehandeld en voordat we het weten zitten we in onze Nissan Sunny klaar om naar ons hotel te rijden in Amman. Note: Wij raden het níét aan om in het donker bij aankomst gelijk zelf auto te rijden. Amman is de drukste chaotischste stad van Jordanië en wij vonden het niet fijn om hier doorheen te rijden met nog nul ervaring. We waren dan ook blij toen we eenmaal bij het hotel waren aangekomen.
Terug in de Romeinse, Griekse en Byzantijnse tijd
Na een heerlijk nachtje slapen is het tijd voor een ontbijt. Robert loopt naar beneden om te vragen hoe het werkt. “U moet bellen vanuit uw kamer meneer Robert” zegt de host. Dus Robert gaat terug naar boven en belt naar het genoemde nummer om vervolgens weer dezelfde man aan de lijn te krijgen (haha). “U kan alles bestellen meneer” zegt de man vriendelijk. “Alles?” Robert kijkt mij vragend aan. De eerste drie opties die we noemden hadden ze niet op voorraad en bij de vierde optie kregen we het gevoel alsof ie snel voor ons naar de dichtstbijzijnde supermarkt gerend is. We kunnen er wel om lachen, maar hopen tegelijkertijd niet dat dit elke dag zo zal gaan. We rijden naar Jerash. Dit is de eerste activiteit die we op ons programma hebben staan. Jerash is een gebied vlak buiten Amman vol met tempels en pleinen. Deze stad werd herontdekt door een Duitse archeoloog (eind 19de eeuw). Hoe bizar is dat? Een hele stad bedolven onder zand en plotseling stuit je erop!
Veel mensen slaan Jerash over tijdens hun trip door Jordanië. Onterecht als je het ons vraagt, want wat is dit prachtig om te zien! Er wordt ons o.a. uitgelegd dat de pilaren bij de tempels zo opgezet waren dat ze vroegtijdig een aardbeving konden zien aankomen. De pilaren bewegen namelijk mee op invloeden van buitenaf, zoals de wind of bij aardbevingen. Dit laat een gids ons zien door een lepel tussen een pilaar te steken. Je ziet de lepel letterlijk op en neer gaan. Fascinerend!
Naar het einde van de wereld
Je hebt verschillende plekken waar je het gevoel hebt dat je je bij het einde van de wereld bevindt. Dana is één van die plekken. Het dorp zelf is piepklein en eigenlijk weinig te beleven. Wij hebben van tevoren een kamp gevonden en geboekt waar we wilden overnachten. We kregen de instructie om de auto in het dorpje te parkeren. Vanaf daar worden we opgehaald. Het is even zoeken als je er bent, maar we worden al snel aangesproken door één van de dorpsbewoners met de vraag waar we heen moeten. We geven ons kamp door en voor we het weten zitten we in een jeep onderweg ernaar toe. Eenmaal aangekomen vallen onze monden open van het mooie uitzicht die we te zien krijgen. “Holys shit!” roep en we allebei en daarna zijn we een tijd stil en genieten we van het uitzicht. “Gaan we hier echt slapen?” roep ik naar Robert. Onze koffers worden door medewerkers van het kamp netjes naar onze tent gebracht.We zien mede reizigers op een bankje zitten met een typisch kopje zoete thee (want nooit genoeg suiker in de thee als het aan de Jordaniërs ligt haha) en merken al vrij snel dat daar ook een aantal Nederlanders tussen zitten. Gezellig!
Rots rots en nog eens rots
We krijgen een heerlijk avondmaal in het kamp gemaakt door de lieve vrouw van de eigenaar, kletsen nog wat met medereizigers na en vervolgens komt de eigenaar naar ons toe met de vraag wat we de volgende dag willen gaan doen. We kunnen kiezen tussen verschillende hikes, maar het komt neer op een “korte” of “lange” hike trail. Het wordt ten zeerste geadviseerd om met een gids te gaan lopen en we krijgen de indruk dat zonder gids lopen ook geen optie is. Door met meerderen tegelijk de hike te lopen kun je wel op de kosten voor de gids besparen. Wij zitten op dat moment met een gezellig Oostenrijkse koppel Vicky en Klemens die de lange hike, oftewel de zogeheten Ghuweir Trail met ons willen gaan lopen. Top!
De volgende dag maken we kennis met onze gids en gaan met de jeep richting ons startpunt. We lopen 17 kilometer een gedeelte van de vallei naar beneden. Onze gids zorgt ervoor dat onze zenuwen snel wegzakken door middel van zijn heerlijke humor in de auto door er een echt feestje van te maken. Het is namelijk altijd lastig in te schatten hoe zwaar iets is. Wil je hier meer over weten? Ik schrijf een extra blog hierover met alle hike trails die we hebben gedaan in Jordanië. Deze volgt snel
Binnen no-time lopen we tussen prachtige kloven door en langzaam zien we het landschap veranderen. Hoe dieper we het klovenstelsel inlopen hoe natter de omgeving wordt. Er is van tevoren al gemeld dat je voeten nat gaan worden, goeie schoenen zijn dus een must. Af en toe moeten we wat obstakels op en af klimmen en voor we het weten staan we in een super groen landschap met palmbomen die aan zijkanten van rotswanden groeien. Een bizar fenomeen wat we nog nooit eerder gezien hebben! Na 10 kilometer lopen wordt het echt natter en natter. Ik moet zonodig weer onhandig zijn en glij uit in een modderpoel. Gelukkig ben ik goed gehumeurd want de geur is niet te harden. Onze gids heeft een klein tubetje shampoo bij zich, oftewel ik zal niet de eerste zijn geweest haha.. Hij vertelt mij dat ik kan gaan douchen onder een waterval die we tegenkomen. Plotseling wordt mijn uitglibbertje een bucketlist item, want hoe gaaf is het om onder een natuurlijke douche te staan! Het laatste stuk is nog even door bikkelen, maar misschien hebben we het mooiste van de hele reis al beleefd? Of toch niet?
Een echte wereldwonder!
Na een heerlijke nacht verlaten we Dana om door te gaan naar Petra, één van de zeven wereldwonderen. Met zure beentjes lopen we door een prachtig klovenstelsel richting de beroemde stad. We vergissen ons een beetje met de afstand die we nog moeten afleggen voordat we er zijn, maar dat vergeten we gelijk zodra we tussen de kloof door in één keer de Treasury zien. Ofwel het bekendste bouwwerk van de hele stad Petra. Zelden heb ik kippenvel, maar dit keer voel ik het wel door mijn lijf gieren. “Ik ben er gewoon een beetje emotioneel van” zegt Robert. En ik kan mij daarop aansluiten. Wat een pracht! Van het ene wonder na het andere lopen wij door de stad met onze monden non-stop open. We zijn te moe om alles te ontdekken, dus keren we eerst terug naar ons hotel. Gelukkig hebben we nog een tweede dag dat we door Petra heen kunnen lopen.
Dag twee starten met volle moed en nieuwe energie! Tijd om nog véél meer te ontdekken van deze mysterieuze stad. We besluiten vroeg te vertrekken zodat we bij openingstijd naar binnen kunnen wandelen. We willen Petra met meer rust bekijken. We hebben verschillende routes gelopen. Zo zijn we o.a. om een berg helemaal naar boven gelopen om de treasury van boven te kunnen bekijken. Een heftige klim vol trappen, maar wanneer je boven bent word je warm ontvangen met een kop thee en het mooiste uitzicht. Daarna gaan we door naar de tweede tocht op naar de Monastary. Het is warm en het is een zware tocht. Het is een behoorlijke klim, maar wanneer je boven bent is dit het meer dan waard. De Monastary is wel drie keer zo groot als de treasury. Je voelt je een mier als je er tegenover staat en dat maakt het overweldigend. Wat een dag! We zijn helemaal gesloopt van al het geklim en gewandel, maar raden zeker aan er alles uit te halen. Je hebt straks nog genoeg tijd om uit te rusten.
Wadi Rum
Van het ene wereldwonder gaan we door naar het andere. Wadi Rum heeft weliswaar niet officieel de wereldwonder status gekregen, maar wij zijn ervan overtuigd dat dit de mooiste woestijn is die er bestaat op onze planeet! We hebben zelf al eens eerder gereisd door de Sahara, wat overigens ook prachtig was, maar Wadi Rum spreekt ons nog veel meer aan. Dit komt o.a. door het typerende rode zand.
We hebben bij Wadi Rum weer geboekt bij een kamp en net als bij Dana worden we vanaf een specifieke plek opgehaald om de woestijn in te gaan. Onze koffers worden ingeladen en wij mogen samen met een ander Nederlands stel achterop de open jeep zitten. We rijden een stuk de woestijn in totdat we plotseling een aantal tenten zien verschijnen. Wij hebben ervoor gekozen om de eerste nacht in een luxe mars tent te zitten, omdat we vanuit bed het sterrenstelsel willen bewonderen. Bij aankomst begint de zon al redelijk te zakken en wij besluiten een aantal rotsen op te klimmen voor mooi uitzicht tijdens zonsondergang. Note: dit moet je zeker weten doen! De zonsondergang in de woestijn is namelijk next level!!
We krijgen avondeten bereid vanuit de grond. Ze hebben een kuil gegraven en laten verschillende vlees en groentensoorten daarin stomen. Het geeft een aparte smaak aan het eten waar je wel van moet houden. Wij vinden het wel lekker, maar hoeven het niet perse vaak te eten.
De tweede dag gaan wij wisselen van kamp, we hebben voor de tweede nacht voor een meer traditioneel kamp gekozen om de echte woestijn ervaring nog te beleven, want zeg nou zelf een mars tent met airco in de woestijn is fijn, maar ook zo onnodig haha! We hebben een jeep tour geboekt en gaan met Desert Fox (ja zo noemt hij zichzelf) mee dieper de woestijn in. Met af en toe een stop bij bijzonder mooie plekken om rond te kunnen dwalen maken we ook in de middag een pauze. We eindigen op een plek in de woestijn om de zonsondergang te bekijken. Eenmaal terug bij het kamp zitten we met een groep medereizigers nog even na te praten bij het kampvuur terwijl we boven ons de prachtige Melkweg kunnen aanschouwen. Een ervaring om nooit meer te vergeten.
Een welverdiende duik
We verlaten Wadi Rum en reizen door naar Aqaba. We gaan naar ons geboekte divers center. Aqaba is namelijk een perfect gebied om te duiken. Wij besluiten dit echter niet te doen en gaan voor het snorkelen. “Je kan niet alles doen tijdens een vakantie” zegt Robert nog een keer gezien ik dat wel altijd wil haha.
Bij aankomst besluiten we een dag rustig aan te doen. Bij het divers center zit namelijk een zwembad. We claimen onze strand bedjes en doen even he-le-maal niets. Dat hoort ook bij het vakantiegevoel, toch?
De volgende dag gaan we met snorkel spullen richting het strand van Aqaba. Het is even zoeken hoe we het gaan doen. Zwemmen met een autosleutel is geen goed idee, kluizen kunnen we niet vinden en een handdoek op het strand uitleggen lijkt geen optie. De Jordaniërs beleven een dagje strand toch net even iets anders dan wij Europeanen.. We verstoppen de autosluitels, laten de mobieltjes etc. in de auto liggen en stappen gezamenlijk het water in. Note: wij hadden geen waterschoenen bij ons, maar dit is wel aan te raden. “Het is alsof ik door een aquarium zwem” zeg ik tegen Robert die gelijk ja knikt. Nog geen vijf meter van de kust en je zwemt al tussen het koraal. Ondertussen zijn de vissen ook niet verlegen en zwemmen ze in verschillende kleuren om je heen. Prachtig
Een drijvend badeendje
Van Aqaba reizen we door zo de Dode zee in. Een gekke ervaring die we beiden nog niet eerder hebben meegemaakt. Je ziet op het internet veel foto's van drijvende mensen en een krantje in hun handen. Niet wetende dat je zo heftig omhoog wordt geduwd door het water roep ik naar Robert "het voelt alsof ik een drijvend badeendje ben!".
Spetter pieter pater
Yes! De wandelkleren mogen weer aan want na lekker relaxed in de dode zee gezwommen te hebben is het weer tijd om een toffe hike te gaan wandelen. Namelijk de Wadi Mujib trail. Een trail waarbij je in een kloven stelsel de water stroom omhoog loopt en vervolgens weer terug naar beneden. Een tocht waarbij je stukken zelfs moet zwemmen en watervallen op moet klimmen! Hoe vet! Het is namelijk altijd lastig in te schatten hoe zwaar iets is. Wil je hier meer over weten? Ik schrijf een extra blog hierover met alle hike trails die we hebben gedaan in Jordanië. Deze volgt snel. Voor ons is deze trail het avontuurlijkste wat we tot nu toe gedaan hebben en raden we je aan deze zeker niet over te slaan. Wij hebben deze hike in oktober gedaan, maar let wel op want vanaf november gaat deze route enige tijd dicht omdat het water dan te hoog komt te staan.
Een plek van waardering
Veel mensen slaan de plaats Madaba over tijdens hun reis door Jordanië. Zonde als je het ons vraagt. Wij hebben bewust er wel voor gekozen om hier langs te gaan. Madaba is namelijk de enige stad in Jordanië waar moslims en christenen samen wonen. Tevens is het de stad waar Mozaïek is ontstaan. Het is een culturele stad waar je met plezier doorheen kan lopen. Je komt verschillende werkplaatsen tegen waar ze mooie mozaïekwerken maken en je kan je onderdompelen in heerlijk eten in verschillende gezellige restaurants. We dachten dat we Madaba in 1 dag wel gezien zouden hebben, maar hier kwamen we snel op terug en beslissen ter plekke om nog een nacht in deze stad bij te boeken!
Terug naar de hoofdstad We zijn door het hele land gecrosst. Hebben in tenten geslapen, met onze benen door het water gewandeld, zandengeltjes gemaakt in de woestijn en als een badeend blijven drijven in de dode zee. Twee weken terug landde we in de hoofdstad, maar zijn we direct door gegaan. Tijd om nog een laatste blik op de stad te werpen voordat we naar huis gaan. Amman staat bekend om de groente en fruitmarkten en natuurlijk om de citade, want midden in de stad vind je ook Griekse en Romeinse stukken terug. Vanuit de citadel heb je prachtig mooi uitzicht over de gehele stad. Tip: bekijk hier de zonsondergang. Je weet niet wat je meemaakt! Amman staat algemeen bekend als een hysterische stad, hier zijn we het wel mee eens, echter vinden we niet dat je de stad moet overslaan tijdens je reis.
